Rusya ile Su-35 anlaşmasının başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından İran’ın İsrail’in hava gücüne karşı koymak için Çin’in J-10C jetlerine yöneldiği ifade edildi.

İran’ın, Chengdu J-10C çok amaçlı savaş uçaklarını edinmek için Çin ile müzakerelere başladığı ve bu adımın, Rusya ile Su-35 uçağı için uzun zamandır beklenen bir anlaşmanın başarısızlığa uğramasından sonra atıldığı ifade edildi. İran’ın söz konusu hamlesi ayrıca, İsrail ile ABD arasında İran’ın yaşlanan hava kuvvetleri ve hava savunma sistemlerindeki kritik zaaflarını ortaya çıkaran 12 günlük çatışmanın ardından geldi.

150 SAVAŞ UÇAĞINA SAHİPLER

İran’ın hava kuvvetleri, uzun süredir operasyonel hazırlığı sürdürmek için mücadele ediyor. Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü tarafından yayınlanan Askeri Denge 2025’e göre, İran’ın hava kuvvetleri yakın çatışmadan önce yaklaşık 150 savaş uçağına sahipti.

Filonun omurgasını 1979 İslam Devrimi’nden önce edinilen Amerikan yapımı uçaklar oluşturuyor. Bunlar arasında 64 F-4 Phantom II jeti, 35 F-5E/F Tiger II savaş uçağı ve 41 F-14A Tomcat bulunuyor. Ayrıca İran, 1980’lerin sonu ve 1990’ların başında Sovyetler Birliği’nden edinilen 18 MiG-29A/UB jeti işletiyor. Bu uçakların çoğu bakım sorunlarıyla boğuşuyor ve birçoğu yedek parça ve teknik uzmanlık eksikliği nedeniyle çalışmıyor.

CHENGDU J-10C MODERN BİR CAN SİMİDİ

Genellikle “Vigorous Dragon” olarak anılan Chengdu J-10C, Çin’in Chengdu Aerospace Corporation tarafından geliştirilen tek motorlu, çok rollü bir savaş uçağıdır. 4.5 nesil bir uçak olarak konumlandırılan uçak, kabiliyet ve maliyet açısından Amerikan F-16V ve İsveç’in Gripen E uçağıyla karşılaştırılabilir. J-10C, hem havadan havaya hem de havadan yere görevler için yüksek manevra kabiliyeti sunan, kanard ön kanatlı şık bir delta kanat tasarımına sahiptir.
Öne çıkan özelliği, eski mekanik olarak taranan radarlara kıyasla üstün hedef tespiti ve takibi sağlayan KLJ-7A Aktif Elektronik Olarak Taranan Dizi (AESA) radarıdır. Jet, AIM-120D AMRAAM gibi Batılı eşdeğerleriyle rekabet eden, 200 kilometreyi aşan bir menzile sahip olduğu bildirilen PL-15 hava-hava füzesi de dahil olmak üzere bir dizi gelişmiş silah taşıyabilir.

GELİŞMİŞ KARŞI ÖNLEMLERLE DONATILMIŞTIR

Elektronik savaşta, J-10C, düşman radar ve füze kilitlerinden kaçınmak için kızılötesi tuzaklar ve gelişmiş karşı önlemlerle donatılmıştır. Ayrıca, gelişmiş hava savunma ağlarına karşı koymak için kritik olan Düşman Hava Savunmalarının Bastırılması (SEAD) ve Düşman Hava Savunmalarının İmhası (DEAD) görevlerini de destekler.

İran’ın mevcut radyo-elektronik savaş sistemleri, örneğin yerli olarak geliştirilen Karrar insansız hava aracı, potansiyel olarak J-10C’ye entegre edilebilir; ancak Çin ve İran teknoloji standartlarındaki farklılıklar nedeniyle önemli teknik engeller devam ediyor.

RUS SU-35 İLE KARŞILAŞTIRMA

İran’ın daha önce talep ettiği Rus Su-35 ile karşılaştırıldığında, J-10C belirgin avantajlar sunuyor. Birim başına 60 milyon ila 90 milyon dolar arasında fiyatlandırılan bu uçak, tam silah paketleriyle 100 milyon doları aşabilen Su-35’ten önemli ölçüde daha ucuz. J-10C’nin tek motorlu tasarımı bakım maliyetlerini düşürse de, Su-35’in ham gücünden ve yük kapasitesinden bir kısmını feda ediyor. Modern ağ merkezli savaş sistemleriyle uyumluluğu, onu İran’ın ihtiyaçları için daha esnek bir platform haline getiriyor, özellikle de bölgesel tehditlere karşı hızlı konuşlanma gerektiren senaryolarda.

36 ADET J-10C ÖNEMLİ DESTEK SAĞLAYABİLİR

36 J-10C jetinin edinilmesi, İran’ın hava savunma yeteneklerine önemli bir destek sağlayabilir. PL-15 füzesinin uzun menzili ve J-10C’nin gelişmiş radarı, İran’ın İsrail uçaklarıyla daha uzak mesafelerden çatışma yeteneğini artırabilir ve yakın zamanda yaşanan çatışmada görülenler gibi gelecekteki saldırıları caydırabilir. Jetin çok amaçlı yetenekleri ayrıca, İran’ın bu tür görevler için eski F-4’lere güvenmesi göz önüne alındığında kritik bir ihtiyaç olan yer hedeflerine karşı hassas saldırılar gerçekleştirmesini sağlar.